تاثیر ویتامین بر پوست و مو

ویتامین‌ها ترکیبات آلی هستند که به مقدار خیلی جزئی برای متابولیسم مواد غذایی و اعمال حیاتی بدن و رشد و نمو و تندرستی ضرورت دارند. تغذیه ناقص و رژیم غذایی نامناسب سبب کمبود یا فقدان یک یا چند ویتامین می‌شود و به بیماری‏های مختلف مانند بری بری و پلاگر می‌انجامد. ویتامینها سبب تسهیل دگرگشت (سوخت و ساز بدن)، اسیدهای آمینه، چربی‌ها و کربوهیدرات‌ها می‌شوند و رشد و نمو و ترمیم سلولهای بدن را میسر می‌سازند. برخی از ویتامینها سبب جذب مواد غذایی در روده می‌شوند و بعضی نیز به عنوان کاتالیزور عمل می‌کنند. عمل آنها بر روی بافتهای اپی تلیال و همچنین استخوان بوده و در مجموع هر کدام از آنها از بروز یک عارضه جلوگیری می‌کند. فونک نام Vitalamine، یعنی آمینی که حیاتی بوده و برای ادامه زندگی ضرورت دارد، را به موادی که سبب بهبود بیماری بری بری می‌شد و از گروه آمین بوده اطلاق کرد. پس از آنکه معلوم شد بسیاری از ویتامین‌ها از گروه آمین نیستند حرف e از آخر واژه ویتامین حذف و واژه Vitamin مورد قبول واقع شد.

کمبود ویتامین‌ها می‌تواند سبب از بین رفتن سلول‌های پوست شده و اگر ویتامین‌های مورد نیاز به آن نرسد لکه‌های تیره و چین‌وچروک ایجاد می‌شود.

تحقیقات مختلف نشان داده است که بسیاری از ویتامین‌ها و مواد معدنی اگر از طریق رژیم غذایی مناسب جذب بدن شوند بر ظاهر و زیبایی پوست تأثیر مثبت گذاشته، همچنین این ویتامین‌ها به سلامت عمومی بدن (به‌خصوص در خانم‌ها) کمک می‌کند. ویتامین‌های مورد نیاز بدن باید به‌صورت روزانه مصرف شوند. برای این منظور می‌توانید از مولتی ویتامین استفاده کنید. البته بهتر است نیاز بدن را با خوردن میوه و سبزیجات تازه که غنی از ویتامین‌پها و مواد معدنی هستند تأمین کرد و به‌جای اینکه مقدار زیادی از یک میوه میل کنید بهتر است به‌اندازه کافی از میوه‌های مختلف در طول روز استفاده کنید. بیشتر مردمی که در ظاهر سالم به نظر می‌رسند دچار کمبود ویتامین و مواد معدنی هستند.

ویتامینها را به دو دسته مهم، شامل ویتامینهای محلول در آب و ویتامینهای محلول در چربی، تقسیم کرده‌اند. ویتامین E، ویتامین K، ویتامین D، ویتامین A را محلول در چربی و ویتامین C و ویتامین‌های گروه B را محلول در آب دانسته‌اند.

علاوه بر مواد معدنی، ویتامینها نیز مورد نیاز بدن هستند؛ زیرا بدون حضور آنها در غذا، سلامتی و تعادل اعضای بدن ناپایدار می‌شود و در اعمال حیاتی اختلالاتی ایجاد می‌گردد و عوارضی بروز می‌کند که گاه منجر به مرگ می‌شود. ویتامین‌ها سوخت و ساز بدن را تنظیم می‌کنند و تنها کمبود یک ویتامین می‌تواند، تمام بدن انسان را به مخاطره اندازد. خوب است بدانید که بیشتر ویتامین‏ها از منابع اصلی طبیعی استخراج می‌شوند.

ويتامين آ

1. مقدار مصرف ویتامین‌ها

گرچه هر ویتامینی به مقدار بسیار اندکی برای رفع نیاز بدن کافی است، ولی باید گفت که نگرانی مردم از کمبود ویتامین، چندان هم بی‌پایه نیست. غذایی که می‌خوریم اگر متنوع باشد، ویتامین‌های ضروری را خود به خود به بدنمان می‌رساند (گویا فقط به استثنای ویتامین د)؛ اما اشکال این است که بسیاری از مردم در انتخاب خوراک خود، عاقلانه رفتار نمی‌کنند؛ یعنی رعایت نمی‌کنند که غذایشان متنوع باشد. همچنین از غذاهای اساسی و مهمی که ویتامین‌ها را برایشان تأمین کند، غافلند. به چنین افرادی باید مقداری ویتامین اضافی بخورانیم تا جبران کمبودشان بشود. بسیاری از ویتامین‌ها قابل ذخیره شدن در بدن نیستند؛ از این‌رو می‌توان گفت که بدن ویتامین‌های افزون‌ بر نیاز خود را به راحتی دفع می‌کند. با این وصف اگر بخواهیم پیوسته یک یا چند ویتامین خاص را به افراط وارد بدن کنیم، کاری زیان‌بخش خواهد بود. این گفته به ویژه درباره ویتامین آ و ویتامین د کاملاً صحت دارد. پس نباید دایما از کپسول یا شربت ویتامین آ و ویتامین د استفاده کرد.

ویتامین B
- این ویتامین برای سوخت ساز پروتئین، عملکرد سیستم ایمنی و ساخت هورمون‌های ضروری پوست بسیار لازم است و عملکرد سیستم وریدی را بهبود می‌بخشد.
- بهترین منابع برای ویتامین B گوشت مرغ، ماهی، حبوبات کامل، دانه‌های خشک شده، موز، گوشت هستند.
- این ویتامین ترشح چربی پوست را تنظیم کرده، ایجاد لک‌های پوستی به تأخیر می‌اندازد، از زبر و خشن شدن پوست جلوگیری کرده و می‌تواند در تشکیل کلاژن مؤثر باشد.

ویتامین ث

ویتامین ث یا ال-آسکوربات ریز مغزی حیاتی برای گونه‌های پیشرفته پستانداران (انسان، میمون‌ها و مانند این‌ها)، شمار اندکی از گونه‌های دیگر پستانداران (به‌ویژه خوکچه هندی و خفاش‌ها)، تعدادی از گونه‌های پرندگان و برخی ماهی‌هاست. تقریباً بجز موارد که در بالا ذکر شد بقیه جانداران این ویتامین را در بدن خود می‏سازند. 

در قرن نوزدهم و در جریان مبتلا شدن بسیاری از دریانوردان به بیماری اسکروی این دریانوردان چاره کار را در مصرف مرکبات دیدند و بالاخره در سال ۱۹۲۸ (میلادی) این ویتامین در میوه پرتقال کشف شد و اسید اسکوربیک نام گرفت. این ویتامین که از ویتامین‏های محلول در آب است٬ در برابر حرارت و مواد قلیایی از بین می‏رود. این ویتامین در واکنشهای شیمیایی بدن یک حمل کننده الکترون است و از مهمترین آنتی اکسیدانها به شمار می‌رود.

مدلی از مولوکول ویتامین ث٬ سیاه کربن، سفید هیدروژن و قرمز خاكستري می‏باشد.

ویتامین D
- این ویتامین برای تکثیر سلول‌های پوست و جذب کلسیم لازم است. بهترین منابع ویتامین D عبارتند از زرده تخم‌مرغ، ماهی قزل‌آلا، جگر و شیر.ویتامین D در حفظ رطوبت پوست بسیار تأثیرگذار است.

ویتامین E
- این ویتامین برای رشد بافت‌های سالم ضروری است و یک آنتی اکسیدان فوق‌العاده پایدار است.
- بهترین منابع غذایی برای ویتامین E عبارتند از: جوانه گندم، دانه‌ها، روغن گیاهی، سبزیجات برگ‌دار سبز و حبوبات کامل.
- این ویتامین پوست را مرطوب و شفاف کرده، فعالیت رادیکال‌های آزاد را کاهش می‌دهد، به درمان سوختگی، التهاب، بریدگی و سوزش کمک می‌کند.

ویتامین F
- یک اسید چرب حیاتی است که سیمان بین سلولی را تقویت کرده و به حفظ رطوبت پوست بسیار کمک می‌کند.
- این ویتامین به پوست در ساختن یک سد محافظ برای بدن کمک می‌کند. کمک به درمان و کاهش جوش و آکنه نیز از نتایج وجود ویتامین F است.

ویتامین K
- بهترین منبع غذایی برای ویتامین K سبزیجات برگ‌دار سبز است.
- ویتامین K کبودی‌ها را کاهش می‌دهد، می‌تواند در کاهش سیاهی زیر چشم مؤثر باشد. لکه‌های خونی که ناشی از سالخوردگی است را نیز درمان می‌کند.

1. فواید ویتامین ث

ویتامین ث به شکل گسترده به صورت قرص و پودر موجود است.

ویتامین ث آنتی اکسیدان است ٬ یعنی در جریان خون قرار گرفته و اثر شیمایی موادی که به بافت‏های بدن آسیب می‏رسانند را خنثی می‏کند. این ویتامین موجب محافظت پوست در مقابل آثار مخرب اشعه ماورای بنفش نور خورشید می‏شود. همچنین این ویتامین به افزایش قدرت ایمنی بدن استحکام لثه‏ها و دندان‏ها کمک می‏کند. این ویتامین همچنین باعث ساخت کلاژن شده و در پیشگیری از بالارفتن کلسترول خون و ایجاد لخته‏های خونی در رگ مؤثر است.

اشاره شده‌ است که این ویتامین برخلاف تفکر همگان کمکی در پیشگیری از بروز سرماخوردگی نمی‏کند و فقط طول دوره بیماری را کوتاه و به تخفیف عوارض آن کمک می‏کند. همچنین مصرف این ویتامین باعث جذب بهتر آهن در بدن می‏شود و به افرادی که دچار کم‏خونی هستند توصیه می‏گردد. ویتامین ث به عقیده برخی کارشناسان احتمال بروز سکته مغزی در افراد غیر سیگاری را تا ۳۰ درصد و در افراد سیگاری تا ۷۰درصد  کاهش می‏دهد. به اعتقاد این محققان آنتی اکسیدان‏هایی مانند ویتامین ث احتمالا سلول‏ها را از فشار اکسیدی که در سکته مغزی موثر هستند٬ حفظ می‏کند. البته به گفته دانشمندان ویتامین ث که از طریق مصرف طبیعی کسب شود ٬ اثرش بسیار بیشتر است.

همچنین در تحقیق دیگری دانشمندان مصرف این ویتامین را در تراکم استخوانی افراد موثر دانسته‏اند. در پژوهشی دیگر نیز گفته شده‌ است که تزریق مقدار زیادی ویتامین ث به افرادی که دچار سرطان هستند باعث می‏شود که رشد سرطان در آنها را متوقف کند. این ویتامین می‏تواند زنجیره‏ای مخرب در درون سلول بیمار بوجود آورد. گفته شده که تزریق این ویتامین به موش‏هایی که دچار تومور بودند، اندازه تومور‏های آنان را به نصف کاهش داده‌است. این ویتامین از اکسید شدن سلول‌های چرب حاضر در غشاء سلولی توسط عوامل اکسید کننده جلوگیری می‌کند؛ با تداوم اکسید شدن سلول‏های چرب و ایجاد تغییراتی در سلول و ماده ژنتیکی سلول باعث بروز برخی سرطان‌ها می‌شود. محققان مصرف این ویتامین را به کسانی که از بیماری‏های قلبی رنج می‏برند نیز توصیه کرده‏اند. زیرا ویتامین ث باعث تسلم شریان شده و کمبود آن در بیماران قلبی همراه با خشکی و سفتی رگها می‏شود و باعث بوجود آمدن درد در این افراد می‏گردد.

2. کمبود ویتامین ث

ویتامین ث مورد نیاز برای هر فرد سالم ۶۰ میلی‏گرم در روز توصیه شده‌است. اگر فردی به مدت یک ماه به میزان کمتر از حداقل مورد نیاز یک فرد این ویتامین را دریافت کند دچار عوارضی مانند بیماری اسکروی، خونریزی لثه و همچنین خشکی پوست و آثار خون مردگی در زیر آن می‏شود.

در پژوهشی دانشمندان به این نتیجه رسیدند که وجود چربی در غذا باعث می‏شود که ویتامین ث خاصیت ضد سرطانی خود را از دست بدهد. دانشمندان می‌گویند وقتی مخلوط از بزاق و مواد غذایی در معده با شیره‏ آن مخلوط می‌شوند، ویتامین ث موجود در مواد غذایی می‌تواند رادیکال‌های آزاد، یعنی همان موادی که سرطان‏زا هستند را از بین ببرد؛ رادیکال‌های آزادی مانند نیتریت که در مواد غذایی آماده و کنسروی، مانند سوسیس و کالباس به مقدار زیاد وجود دارند. اما در یک تحقیق، هنگامی که مقدار بیشتری چربی به همین مخلوط غذایی اضافه شد، دیده شد که دیگر ویتامین ث نمی‌تواند این واکنش شیمیایی را انجام دهد.